BİR DÜNYA YARATMAK

BİR DÜNYA YARATMAK



Hepimiz kendimize göre bir dünya yaratırız içerisinde mutluluk ya da mutsuzlukların var olduğu….
Anlatmaya içerisinde bulunduğu her şartta mutlu olmayı başarabilen çocuklardan başlamak istiyorum…
Çocukların rengarenk ve kendi neşeleriyle ışıl ışıl yaptıkları çok eğlenceli bir dünyaları vardır. Saflık ve temizlikten başka hiçbir şeyin olmadığı o güzel dünyada kendi kendilerini mutlu etmeyi her zaman başarırlar...
Küçük bir çocuksanız eğer mutlu olmak için özel bir nedene ihtiyacınız yoktur. Çünkü mutlu olmak için gereken nedenleri kendiniz yaratırsınız.
Kimi zaman yanınızdan ilk kez geçen hiç tanımadığınız birinin size gülümseyerek bakması kıkır kıkır gülmenize neden olabilir.
Bazen bir kediyle oynamak sizi mutlu eder, bazen parkta sağa sola nedensizce koşmak, bazen salıncakta sallanmak, bazen kaydıraktan kaymak sizi mutlu eder…
Bazen bahçedeki toprakla saatlerce oynarken en mutlu siz olurken, bazen ufacık bir oyuncağın çıkardığı ses ile kahkahalara boğulursunuz.
Çocukların herkesten rengarenk ve capcanlı bir dünyası varken biz büyüklerin dünyası her zaman o kadar renkli değil tabii ki...
Örneğin, zenginlerin kendi yarattığı dünyaya baktığınız zaman oldukça farklı, gizemli ve hatta çoğu zaman da kasvetli bir dünyaları olduğunu görebilirsiniz.
Dışardan baktığınız zaman her şeyin nasıl da ulaşılmaz ve yükseklerde göründüğü o dünyaya ulaşmanız adeta imkansız görünür.
Çünkü onların dünyası uçakta seyahat ederken camdan dışarı baktığınızdaki gibidir. Her şeyin üstündesinizdir ama herkes, her şey size ne kadar da uzaktır...
Lüksiyat içerisinde süren bir yaşam, etrafında sahte ve yapmacık insanlar, samimiyetsiz duruşlar, alaycı ve aşağılayıcı bakışlar görürsünüz…
Etraflarında gerçek dostlar görmek çok zordur. Çünkü o tür insanların yanındakiler para, lüksiyat ve gösterişli bir dünya için oradadırlar. Tüm bu şaşaa, zenginlik, mal, mülk, gösteriş giderse onlar çoktan gitmiştir bile…
Samimiyetten uzak, her şeyin yapmacık olduğu bu dünyanın dışında apayrı bir dünyadan daha bahsetmek istiyorum sizlere…
Saf, temiz ve hesapsız olan bir dünyadan…
İnsanlar gibi hayvanların da kendi yarattıkları çok güzel bir dünya vardır görmesini bilene…
Hayvanların dünyasını küçük çocukların dünyasına benzetmişimdir hep...
Hayvanların da çocuklar gibi saf, temiz ve hesapsız bir dünyası vardır.
Bir kedinin tek derdi miyavlayarak yemek bulmakken, başka bir kedi önünüzde sağa sola yatarak sevilmek ister. Çünkü hayvanlar da kendi dünyalarında neye ihtiyacı varsa onu arar.
Kiminin yemeğe, kiminin sevilmeye, kiminin de sahiplenilmeye ihtiyacı vardır. Kimisi bulduğu ufak bir et parçasıyla kendi dünyasında en mutlu olabilmeyi başarırken, kimisi sevildiğinde dünyadaki en mutlu olanın kendisi olduğunu düşünür…
Her canlı kendine göre bir dünya yaratır ve orada hayalleri, umutları, beklentileri doğrultusunda mutlu ya da mutsuz olur.
Aslında mutlu olmamız biraz da kendi içimizde yarattığımız dünyaya bağlıdır.
Peki sizin dünyanız hangisi...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

SONUN BAŞLANGICI

Resim
  SONUN BAŞLANGICI   Sonun başlangıcı diye bir kelime dizisi yer etmiş kulağıma. Son kelimesi bir bitişi anlatırken, başlangıç kelimesi yeni bir adım atışı, yeni bir başlama hikâyesini anlatır. Birbirine oldukça zıt olan bu kavramlar aslında birlikte kullanıldığında yeni bir anlam kazanır. Bazen öyle anlar yaşarız, öyle durumlarla karşılaşırız ki fikirlerimiz değişmeye ve yeniden şekillenmeye başlar. Bu da bir ilişkinin, arkadaşlığın, dostluğun sona doğru yaklaştığını yani sonun başlangıcına ait ilk işaret fişeğinin ateşlendiğini bize gösterir. Son ve Başlangıç Son ve başlangıç gerçekten birbirine çok zıt kelimeler. Fakat gerçek hayatı düşündüğümüzde aslında her birimiz bir bitirişin ardından yeni bir başlangıç yapmaz mıyız? Bu da bir nevi yenilenme, yeniden başlamadır. Yaşam boyu hepimiz bazen farkında olarak bazen farkında olmadan yenilenir ve bir şeylere yeniden başlarız. Yenilen güreşçi, bir sonraki müsabakayı kazanmak için yeniden çalışmaya başlar. Sınavı kazanamayan ...
Devamı

1980’li yıllar Ulucanlar Cezaevi Müzesi’nde yaşatılıyor

Resim
Ulucanlar Cezaevi çok sayıda gazeteci, siyasetçi ve edebiyatçının mahkum olduğu bir cezaevi olması nedeniyle diğer cezaevlerinden ayrılır. ERSİN ODABAŞI 8 Mart 2017 tarihinde Ticari Hayat Gazetesinde çıkan özel haberim Ulucanlar Cezaevi, siyasetçi, yazar ve gazetecilerin tarihte çok zulümler gördüğü geçmişten bugüne anlatılagelen bir cezaevi olmuştur. Ulucanlar Cezaevi 1925 ile 2006 yılları arasında Ankara’nın Altındağ ilçesi Ulucanlar semtinde uzun yıllar faaliyet göstermiş bir cezaevidir. Ulucanlar Cezaevi’nde Cüneyt Arcayürek, Mahmut Alınak, ünlü yazar Fakir Baykurt, Hatip Dicle, Orhan Doğan, eski Başbakan Bülent Ecevit, yönetmen ve oyuncu Yılmaz Güney, şair Nazım Hikmet, edebiyatçı ve yazar Yaşar Kemal, ünlü şair Necip Fazıl Kısakürek, Yavuz Öbekçi, Selim Sadak, Sırrı Sakık, Kemal Tahir, Metin Toker, BBP Genel Başkanı Muhsin Yazıcıoğlu, Leyla Zana, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan, Necdet Adalı, Mustafa Pehlivanoğlu ve Erdal Eren gibi birçok bilinen isim ...
Devamı

"EN"LERİN DÜNYASI

Resim
"EN"LERİN DÜNYASI "EN"lerle doldu taştı hayatımız. En iyisi en güzeli en büyüğü en başarılısı en en en... Değerlendirmelerimiz büyük bir ölçüt kazandı"EN"le. "EN"le anlamlandırdık her şeyi,"EN"le ölçtük insanların, eşyaların, binaların değerini, içinde büyük büyük harflerle iddialı bir şekilde"EN" kelimesi geçiyorsa dikkat kesildik anlatan kişiye. "EN"le yarıştırdık insanları. En iyi film, en iyi müzik, en en en nidaları ve alkışları eşliğinde verdik ödüllerini. Neden peki bu"EN" merakı? Bir işte en iyisi olmak şart mı? İşini layıkıyla yapan birisi en iyisi olmadığı için başarılı değil midir yani? En büyük değilse bir restoran güzel değil midir yemekleri? En hızlısı konforlusu değilse işe yaramaz mı bir otomobil? En ihtişamlısı değilse zenginin villası yeterince gösterişli değilse yaşanabilir bir ev değil midir? En büyük değilse protokol, en güçlü değilse sporcu, en tanın...
Devamı